اسراییل و اشتباه تاکتیکی – ترند روز

این روزنامه قدیمی‌ترین روزنامه اسرائیلی است و به گفته دایره المعارف بریتانیکا، از همه محبوب‌تر است و بیشتر خوانندگان آن تحصیل کرده‌اند. این ویرایشگر از بسیاری جهات مهم است.

درست یک روز قبل از انتشار مقاله روزنامه هاآرتص، تمام 4300 پمپ بنزین ایران دچار اختلال شد و ارسال سوخت به جایگاه ها متوقف شد. علت این حادثه که مردم ایران را با مشکلات فراوانی مواجه کرده بود، مدتی در هاله ای از ابهام قرار داشت تا اینکه خبرگزاری آنلاین ترند روز که معمولا زودتر از دیگران اطلاع دارد، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در گفت‌وگوی تلویزیونی اعلام کرد که ممکن است کشورهای خارجی حملات اینترنتی به پمپ بنزین‌ها را انجام داده باشند، اما هنوز برای گفتن جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین ترند روز بار دیگر اولین خبرگزاریی بود که مقاله ای را در روزنامه هاآرتص منتشر کرد.

روایتی از حمله سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل در گذشته در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.

-نیروگاه اتمی بوشهر: شاید اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، موضوع نیروگاه های استاکس نت و بوشهر باشد. Stuxent بدافزاری است که توسط دولت های ایالات متحده و اسرائیل ایجاد شده است که در سال 2010 به نیروگاه هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کرد. Yahoo News بعداً اعلام کرد که هدف از به اصطلاح “المپیک” برچیدن برنامه هسته ای ایران نیست. اما ضربه زدن به آن برای خرید زمان و پیشبرد تلاش های دیپلماتیک. ادوارد اسنودن، افسر سابق سیا که چندین اسناد مربوط به عملیات اطلاعاتی ایالات متحده را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار در ارتباط با آژانس امنیت ملی ایالات متحده و اسرائیل ایجاد شده است.

-زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیئت مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت، در توئیتی از «حمله گسترده» به برخی زیرساخت ها در رسانه ها خبر داد و اسرائیل را منشأ این حملات دانست. . به گفته غلامرضا جلالی، رئیس یک سازمان محیط زیست، این حمله سایبری با استفاده از «نسل جدید ویروس‌های استاکسونت» به‌عنوان «بخش‌های چندگانه» انجام شده است.

-پایگاه نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در پایگاه نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی در کانال 13 تلویزیون اسرائیل گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر “نتیجه یک حمله سایبری” بوده است.

– تاسیسات هسته ای نطنز: 21 فروردین ماه سال جاری یک حادثه رانندگی در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. شبکه دولتی اسرائیل کان روز یکشنبه 12 آوریل گزارش داد که “حادثه” در نیروگاه اتمی نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

-تجهیزات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به مخزن آب و جاده در بندر شهید رجایی صورت گرفت. واشنگتن پست روز دوشنبه به نقل از یک مقام دولت آمریکا و یک «دولت خارجی» که نامش فاش نشد، نوشت که اسرائیل ممکن است حملات سایبری اخیر را به مخازن و جاده های آنجا در بندر شهید رجایی در استان هرمزگان انجام داده باشد.

البته ممکن است حملات قبلی اسرائیل به کشور ما محدود به این موارد نباشد.

شباهت بین دو مورد و نقطه عجیب

در 18 جولای سال جاری، اختلالی در سراسر جهان در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن رخ داد که منجر به تاخیر یا حتی لغو فعالیت صدها قطار و حتی دسترسی و خروج، فروش بلیط، کالاهای الکترونیکی و خدمات مسافری و سایت شرکت راه آهن خبرگزاری آنلاین ترند روز در همان روز با انتشار عکسی از دفتر رسانه‌ای از حرکت قطارهای ایران خبر داد و از اختلال جهانی در سیستم رایانه‌ای شرکت راه‌آهن خبر داد که هرج‌ومرج بی‌سابقه‌ای در ایستگاه‌های سراسر کشور ایجاد کرد. پیام «قطارها برای حملات سایبری» روی تابلوی اطلاعات قطار نمایش داده شد. این پیام حاوی یک شماره تلفن نیز بود.

اما شگفتی حمله سایبری هفته گذشته این بود که همین عدد در پیامی از حمله سایبری در یک پمپ بنزین در سال گذشته نشان داده شد.

این شباهت یک نکته مبهم داشت. تحقیقات شرکت امنیت آنلاین آمریکا و اسرائیل «چک پوینت» در رابطه با حمله چهار ماه پیش نشان داد که نقض گسترده سیستم‌های رایانه‌ای شرکت راه‌آهن ایران، حمله سایبری توسط گروهی از هکرها به نام «ایندیرا» بوده است. حمله اسرائیل کار یک گروه هکری مشکوک نبود.

بنابراین اندکی دقت در این قیاس، نکته مهمی را روشن می کند. : اسرائیل می گوید حمله اخیر کارش است، در حالی که متن پیام حمله اخیر را نمی توان با متن پیام حمله قبلی انکار کرد و طبق منطق اسرائیل که می گوید دومی را انجام دهید، نمی توانید. این شباهت را با بیان غیر عمدی بودن آن تأیید می کند. این نشان می دهد که یا این دو حمله کار اسرائیل بوده و در موارد قبلی اسرائیل به اشتباه مسئولیت را بر عهده گرفته است یا اینکه هر دو حمله کار اسرائیل نبوده و در این زمان اسرائیل گفته است که این کار اوست. مهمتر از همه، نحوه عملکرد هر دو حمله تضعیف خدمات ملکی است و هر دو به اهداف نظامی نمی پردازند، موضوعی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.

نفرت دولت اسرائیل از مردم ایران؟

مفسران اجتماعی می گویند که افکار عمومی در یک موقعیت معین، به لحاظ غیر نظامی، ممکن است به انتقام در مقابل دشمن راضی باشد یا با رفتار انتقام جویانه، از مردم عادی و در زندگی روزمره، دشمن را توجیه کند. باورش غم انگیز است. بزرگان یادآور می شوند که وقتی دولت بعث از درگیری ناامید شد و با کمک قدرت های بزرگ کورکورانه موشک اسکاد بی را نشانه رفت، عده ای به تدریج فریاد «انتقام» سر دادند. ممکن است انتظار انتقام وجود داشته باشد. با این حال، شکی نیست که کشوری بیش از هر زمان دیگری منفور خواهد بود که منجر به نابودی مردم با نفرت می شود.

تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های عمومی که به طور مستقیم با امنیت و امنیت همه مردم در ارتباط است، هنوز هدف حملات سایبری ایران به اسرائیل یا آمریکا قرار نگرفته است. البته ایران در عرصه جهانی نیز در مورد سایبری حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش در بیانیه ای به وزارت امنیت داخلی آمریکا در مورد حملات سایبری هشدار داد. در این بیانیه آمده است: ایران می تواند حداقل برخی از زیرساخت های اصلی آمریکا را برای مدت محدودی مختل کند. برای تضعیف صلح و امنیت مردم ایران.

مشکلات ناشی از حمله به زیرساخت های عمومی را نمی توان با مشکلات ناشی از مجازات روابط همجنس گرا یکسان دانست و در هر دو مورد، نارضایتی عمومی را می توان ابزاری معادل برای فشار در نظر گرفت. در سیستم ممکن است عده ای بگویند مجازات و مشکلاتی که با آن مواجه هستند در تصمیم گیری های سیاسی است و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند بگوید مردم برای تلافی از مردم متنفرند و با آن مخالفت می کنند؟نگر به نظام؟

مردم ایران پیش از این در جنگ هشت ساله نشان داده اند که در مقابله با تهاجم به میهن خود و برای اتحاد بیشتر متحد هستند. بنابراین عجیب است که فکر کنیم اگر کشوری متخاصم هدف نظم عمومی است، به دلیل نارضایتی مردم از سیستم اعتراضی است. این بیانیه در تضاد کامل با پیام دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند به مردم ایران برساند.

آب گل آلود و شبکه های سراسری اینترنت!

من همیشه تاکید داشته ام که به جای نام مستعار برای شبکه ملی (اینترنت جهانی شکسته شده توسط مردم) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه ای مستقل که اطلاعات سازمان و سازمان های دولتی و غیردولتی را در اینترنت نگهداری می کند). ) استفاده کنید چون وزیر سابق فناوری اطلاعات هم همین تفکیک را تایید کرد و در نهایت دروغ گفت. اما زمان حملات سایبری اخیر نیز در کنار زمان بحران اینترنت در کشورمان نکته مهمی است. امروز طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران اینترنت در مجلس مطرح شده است که در حال حاضر برای تصمیم گیری نهایی در حال بررسی است. افکار عمومی این طرح را با حساسیت دنبال می‌کند و در حالی که برخلاف وعده‌های مسئولان، عمداً برای تضعیف یا محدود کردن دسترسی مردم به اینترنت طراحی شده است، مخالفان زیادی از جمله آقای آقاتهرانی، نماینده مردم تهران در … کشور. شورای مشورتی اسلامی و یکی از حامیان این پروژه نیز تعداد آنها را تایید کردند.

ماهیت جنسی این حمله سایبری به همراه اینکه عده ای در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات به دنبال ایجاد شبکه ملی هستند، علاوه بر موارد دیگر، این احتمال را تایید می کند که طرفداران حملات سایبری از این سایبری استفاده می کنند. حملات به عنوان دلیلی بر ضرورت. جدای از حمله مستقیم به آرامش و امنیت مردم، قطعاً در رفع مخالفت آنها با محدودیت ها بی تأثیر است.

1717