هر آنچه که باید درباره تب دنگی بدانید از زبان دکتر ویکتوریا جانستون

مهدی نوری: پس از پاندمی کرونا، حال، تب دنگی است که بر سر زبان ها افتاده و سازمان‌های بهداشتی جهت جلوگیری از پاندمیک شدن این بیماری تلاش می‌کنند. همچنان داروی خاصی برای درمان این بیماری وجود ندارد و مهم‌ترین راه برای مقابله با تب دنگی شناخت این بیماری و علائم آن برای درمان سریع تب پس از ابتلا است.

دکتر ویکتوریا جانستون، فارغ التحصیل رشته پزشکی از دانشگاه کمبریج، دانشیار دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن که تخصص او در زمینۀ تمام بیماری‌های گرمسیری و HIV است در یک ویدئو هر آنچه را که باید درباره این بیماری بدانید، توضیح داده است.

نشانه‌ها و علائم دِنگی چیست؟

اکثر افرادی که به تب دنگی مبتلا می‌شوند هیچ علائمی نشان نمی‌دهند. در ۲۵ درصد افرادی که بدحال می‌شوند نشانه‌ها تقریبا پنج الی هشت روز بعد از ابتلا شروع می‌شوند.

تب دنگی اغلب با شروع ناگهانی تب تا حد ۴۰ درجۀ سانتیگراد، سردرد شدید، درد پشت چشم ها، درد عضلات و مفاصل و قرمزی کلی پوست که کمی شبیه به آفتاب‌سوختگی است شروع می‌شود. برخی از بیماران حالت تهوع، استفراغ و معده درد دارند.

تب دنگی تقریبا پنج الی شش روز ادامه دارد و تقریبا در روز سوم یا چهارم بیماری، جوش‌های پوستی می‌توانند ایجاد شوند که با لکه‌های قرمز و گاهی لکه‌های برجسته مشخص می‌شوند. علائم معمولاً طی چند روز پس از ایجاد این جوش و لکه‌ها برطرف می‌شوند، اگرچه برخی از بیماران خستگی شدید طولانی‌تری را تجربه می‌کنند.

همچنین در طول مدت بهبودی بیماران ممکن است که متوجه شوند که مانند پوست انداختنِ پس از آفتاب سوختگی، پوست‌اندازی می کنند. برخی از افراد در اثر تب دنگی به شدت بدحال می شوند. این عوارض معمولا در افرادی که در مناطق اندمیک (بیماری ای که در یک منطقۀ خاص همه‌گیر می شود) زندگی می‌کنند و به طور خاص در کودکان و سالمندانی که بیماری زمینه‌ای مانند دیابت و بیماری‌های کلیوی دارند بیشتر دیده می‌شود.

عوارض تب دنگی در مسافران بسیار نادر است. به این دلیل که این تب با اولین سرایت اتفاق نمی‌افتد؛ بلکه در سرایت‌های مجدد بعدی توسط سویه‌های مختلف ویروس تب دنگی اتفاق می‌افتد.

تب دنگی حاد

بیمارانی که به دنگی حاد مبتلا می‌شوند حدود روز سوم الی چهارم بیماری‌شان علائم خود را نشان می‌دهند. علائم هشدار دهنده عبارتند از: خونریزی مخاطی، معده درد شدید، استفراغ مداوم، تجمع مایع مغزی-نخاعی و بزرگ شدن کبد. تب دنگی حاد با خونریزی و نارسایی چند عضوی مشخص می‌شود و در برخی موارد، به خصوص کودکان می‌تواند منجر به مرگ شود.

اگرچه با مراقبت‌های حمایتی پزشکی مناسب، میزان مرگ و میر ناشی از تب دنگی حاد معمولا کمتر از یک درصد است.