لباس شخصیت کارتونی موانا
همه چیز درباره پرنسس‌های دیزنی و لباس آنها
پرنسس‌های دیزنی سالیان است که به عنوان یک سرگرمی برای نسل‌های مختلف شناخته شده‌اند. بسیاری از ما کودکی خود را در آرزوی اینکه به جای یکی از آنها باشیم سپری کرده‌ایم. به آنها پرنسس‌های دیزنی می‌گویند چون از نظر تولد به خاندان سلطنتی متصل هستند یا با یک شاهزاده ازدواج می‌کنند. البته در این بین استثنائی مانند موآنا هم هست که نه شاهزاده است و نه با پرنس ازدواج می‌کند. اما چون در بین پرنسس‌ها دیده شد و بسیار محبوب شد، جایگاهی مانند آنها دارد.
معرفی پرنسس‌های دیزنی
امروز در کمد می‌خواهیم به همان آرزوهای کودکی بپردازیم اما از یک زاویه و دیدگاه جدید. در مقاله امروز قصد داریم از بین 12 پرنسس محبوب دیزنی به همراه لباس شخصیت کارتونی آنها را بررسی کنیم. پرنسس‌هایی که گاه سعی داشتیم لباس‌هایمان را از روی آنها شبیه‌سازی کنیم و نقشی هر چند کوتاه از آنها را در زندگی واقعی داشته باشیم.
12 پرنسس محبوب دیزنی
سفید برفی Snow White
سفید برفی اولین‌بار در سال 1937 توسط برادران گریم نوشته شد. داستانی که منبع الهام آن از یک افسانه‌ی جادوگری است و اولین انیمیشن بلند شرکت والت دیزنی به شمار می‌رود. شخصیت اصلی این کارتون، سفید برفی برخاسته از کشور آلمان است. گمانه‌زنی‌هایی در مورد این داستان وجود دارد که ریشه‌ی اصلی آن از کجا نشأت می‌گیرد. گفته می‌شود که داستان این انیمیشن پرطرفدار از زندگی کنتس آلمانی به نام مارگارتا ون والدک متولد 1533 برگرفته شده است.
دختری که در سن شانزده سالگی به خاطر نامادری‌اش مجبور شد به بروکسل برود. در آن‌جا عاشق شاهزاده‌ای شد که بعدها فیلیپ دوم، پادشاه اسپانیا شد. او با مخالفت خانواده‌اش مواجه شد اما ازدواج کرد. چند سال بعد کنتس در سن 21 سالگی به شکل مشکوکی درگذشت. گفته می‌شود که او با مسمومیت کشته شده است.
در دوره‌ای که این داستان نگاشته شده است فشن در آلمان به سمت نوآوری در حرکت بود اما هنوز راه خود را به درستی پیدا نکرده بود. سفید برفی بسیار هوشمندانه و جالب توجه است. یقه‌ی بلند پشت گردن او به رنگ سفید نشان از شخصیت مهمش در داستان دارد. شخصیتی که اگر چه هنوز سن کمی دارد اما به زودی صاحب عنوان می‌شود. استفاده از این مدل یقه برای او که تمام داستان را در میان جنگل می‌گذراند بسیار مهم است زیرا به بیننده جایگاه اجتماعی او را یادآوری می‌کند. بالاتنه چسبان و رنگ آبی آن که از رنگ‌های سلطنتی است هم همان حس نجیب زادگی را القا می‌کند. دامن زرد و تا مچ پای او دقیقاً همان سن کمش را نشان میدهد. از خاصیت لباس‌های عصر ویکتوریایی این بود که دامن دختران کم سن و سال تا بالای مچ آنها بود و زمانی که به سن ازدواج می‌رسیدند دامن‌ها بلند و تا روی زمین ادامه داشت.
سیندرلا Cinderella
شخصیت الا که در طول داستان به لطف نامادریش به سیندرلا تغییر نام داد از شخصیت‌های محبوب دیزنی است. داستان سیندرلا از آن دسته از قصه‌هاییست که قدمت آن به هفت سال پیش از میلاد یا 23 سال پس از میلاد مسیح برمی‌گردد.
سیندرلا در نسخه‌های مختلف
قصه‌ی اصلی آن مربوط به یک دختر برده‌ی یونانی است که با پادشاه مصر ازدواج کرد. در آن زمان مصر از مقتدرترین کشورها بود. بعدها این داستان در همه‌ی فرهنگ‌ها وارد شد. در ایران هم داستانی مشابه با نام ماه پیشانی را از مادربرزگ‌های خود حتماً شنیده‌اید که در واقع همان قصه‌ی سیندرلا است.
قدیمی‌ترین نسخه آن به زبان ایتالیایی در سال 1634 منتشر شد و چند سال بعد چارلز پرو نویسنده فرانسوی آن را در سال 1697 به زبان انگلیسی منتشر کرد. در سال 1812 برادران گریم همان نویسندگان قصه‌ی سفید برفی، آن را بازنویسی کردند. اگر بخواهیم ریشه‌ی آن را برای طراحی لباس پیدا کنیم در اروپا باید تکیه به همان ایتالیا داشته باشیم زیرا اولین بار در آن فرهنگ بود که سیندرلا پا به قصه‌های آنان گذاشت.
طراحی لباس سیندرلا
موضوع مهم این است که نمی‌توانیم بین فشن کشورهای ایتالیا با فرانسه و انگلیس در آن سال‌ها تفاوتی قائل شویم. در واقع استایل این کشورها در راستای هم و شبیه به یکدیگر بوده‌اند. لباس سیندرلا در زمانی که در خانه نامادریش خدمت می‌کرد لباسی مندرس بود.
اما در شب مهمانی پادشاه، لباسی که از مادرش به یادگار مانده بود را با کمی اصلاح به روز کرد که از سبک قدیمی خارج شود. چین‌های اضافه‌ی پایین آن را گرفت و دامن را یکسره کرد. رنگ لباس مادر صورتی بود رنگی که حس زندگی را به رگ‌های سیندرلا تزریق می‌کرد. صورتی همه‌ی خصوصیات قرمز را دارد اما ملایم‌تر.
یعنی مادری که حضور دارد می‌تواند رنگ قرمز داشته باشد اما زمانی که نیست حضورش کم‌رنگ می‌شود و قرمز مخلوط با سفید یعنی صورتی را بر جا می‌گذارد. اما در مقابل آن لباس نامادری سیاه بود. سیاه، رنگی از نماد شیطان و بدذاتی را به نمایش می‌گذارد.
یکی دیگر از محبوب ترین لباس های دخترانه، لباس السا و آنا می باشد که بسیار جذاب می باشند.
تحلیل رنگ لباس سیندرلا
لباس سیندرلا را پری به رنگ آبی آسمانی بر تنش می‌نشاند؛ تلفیقی از آبی آسمانی و فیروزه‌ای. آبی آرامش‌بخش است، رنگی که شخصیت آرام و ملایم سیندرلا را به خوبی به نمایش می‌گذارد. زمانی که او با این لباس وارد قصر می‌شود به راحتی توجه شاهزاده را معطوف خود می‌کند. شاهزاده زندگی پردردسر و شلوغی را می‌گذراند و نیاز به کسی دارد که زندگیش را با ملایمت هدایت کند و چه رنگی بهتر از آبی برای رسیدن به آرامش. در کنار آبی آسمانی، آبی فیروزه‌ای رنگی سلطنتی است. استفاده از این رنگ بسیار هوشمندانه انتخاب شده است. در واقع انیماتور امید آینده‌ی سلطنت را به وسیله‌ی رنگ به شاهزاده می‌نمایاند.
شرکت والت دیزنی در سالهای پیش از انقلاب کفشی سرخ رنگ که نماد کفش گم شده‌ی سیندرلاست را به همراه کتاب این داستان به عنوان هدیه به ایران داد که اکنون در موزه کاخ نیاوران نگهداری می‌شود.
کفش سیندرلا در موزه کاخ نیاوران / کتاب سیندرلا اهدایی دیزنی به ایران
زیبای خفته؛ آرورا aroura
آرورا یکی دیگر از پرنسس‌های خیال‌انگیز در کارتون‌های والت دیزنی که نامش به معنی شفق قطبی است. این پدیده در عرض‌های مربوط به دو قطب زمین اتفاق می‌افتد و بسیار نادر است. کارتون زیبای خفته سومین انیمیشن شرکت والت دیزنی بود و در سال 1959 تولید شد.
داستان انیمیشن برگرفته از نوشته چارلز پرو و بازنویسی برادران گریم است. اگرچه سازندگان این کارتون تلاش کردند که سبکی متفاوت از کارتون سفید برفی تولید کنند اما در آخر نتیجه کار تقریباً همان شد. دو قصه مشابه با دو شاهزاده‌ای که به وسیله‌ی جادوگر طلسم می‌شوند. در حالی که در اولی سفید برفی نقش پر رنگی داشت اما در زیبای خفته دخترک تنها 18 جمله دیالوگ داشت و تقریباً تمام مدت را در خواب گذراند.
پرنسس آرورا و بازیگر هالیوود
اندام پرنسس آرورا با اقتباس از بازیگر هالیوود آدری هپبورن طراحی شده است؛ آرورا مانند او باریک و کشیده بود. به خاطر اختلافی که بین دو پری در طول کارتون وجود دارد لباس آرورا گاهی آبی و گاهی صورتی است. با ریشه‌یابی دو رنگ آبی و صورتی به علت این اختلاف پی می‌بریم. این انیمیشن از تلفیق دو نوشته در دو عصر متفاوت ساخته شده است بنابراین به راحتی نمی‌توان در مورد رنگ لباس پرنسس در نوشته اصلی نظر داد. اما موضوع مسلم این است خالقان زیبای خفته قصد داشتند خصلت‌های وجودی او را با استفاده از رنگ‌ها به بینندگان القا کنند.
لباس مشاغل مختلف برای کودکان
لباس مهندسی بچه گانه، لباس سرآشپز بچه گانه، لباس مهماندار هواپیما، لباس ملوان دریایی، لباس سرباز، لباس ارتشی بچه گانه، لباس خلبان بچه گانه، لباس خلبان جنگی، لباس پلیس خلبان، لباس معمار بچه گانه و صدها مدل دیگر لباس مشاغل بچه گانه برای کودکان و مهد کودک ها و شهر مشاغل
تاثیر پوشیدن لباس مشاغل در تربیت کودکان
کودکان در سنین مختلف ازپوشیدن لباس های خاص و بازی کردن در نقش های نمایشی لذت می برند. مغز کودک شما وقتی او لباس های خاص می پوشد و مثلا اژدها ، شاهزاده خانم یا پلیس و آتش نشان و دکتر و جنگلبان می شود ، ، به شدت با خلاقیت بالایی روبرو می شود!
و اگرچه ممکن است برای شما صرفا به عنوان یک بازی ساده به نظر بیاید ، اما هنگامی که فرزند شما در آن نقش ها وارد می شود ، مغز او به شکلی بیشتر از آنچه می توانید تصور کنید در حال پیشرفت است. همانطور که مربیان دوران کودکی می دانند ، بازی کار کودک است و کودکان از طریق بازی ” لباس پوشیدن ” به لحاظ شناختی ، جسمی ، اجتماعی و عاطفی بسیار سود می برند. در اینجا 10 مزیت ” لباس بازی ” برای بچه ها آورده شده است:
ساختار مغز
” لباس بازی ” مغز و حافظه فرزند شما را درگیر می کند. بازی نمایشی بچه ها را ملزم می کند تا آنچه را دیده یا شنیده اند به خاطر بیاورند. به طور مثال آنها می دانندکه برای کارهای خانه ، چگونه از رفتار مادر و پدرشان تقلید کنند و یا آنها جزئیات داستان های افسانه ای را که قبل از اجرای آن شنیده اند به یاد می آورند.
ساختار واژگان
کودک تصمیم می گیرد شخصیت لباسی که پوشیده است چه بگوید. بنابراین ” لباس بازی ” این امکان را به آنها می دهد که واژگان خودرا با کلمات و عباراتی که ممکن است در داستان شنیده باشند ، گسترش دهند ، اگر دقت کنید معمولاً در این گونه بازی ها آنها از کلماتی استفاده می کنند که قبلا نمی کردند. در نتیجه کودکان ممکن است شروع به استفاده از این کلمات جدید در مکالمات روزمره خود کنند.
حل مسئله
چه کسی دکتر می شود؟ چه کسی صبور است؟ کودکان باید هنگام تصمیم گیری در مورد لباس شخصیتشان تصمیم بگیرند. آنها هنگام تصمیم گیری در مورد عناصر لباس و پیشنهاد هر شخصیت برای انجام یک سناریو ، مشکلات حل مسئله را تمرین می کنند.
همدلی
هنگامی که کودک مشغول بازیگری است ، به او کمک می کند تا جهان را از طریق چشمان دیگری ببیند که باعث افزایش همدلی می شود . خواه نقش والدی باشد که فرزند خود را پرورش می دهد یا پزشکی باشد که مسوولیت مراقبت از یک بیمار آسیب دیده را به عهده دارد و یا آتش نشان که فردی را از آتش نجات میدهد. بازی نمایشی به کودکان کمک می کند تا نقشی را که یاران ما در زندگی ما بازی می کنند درک کنند.
رشد عاطفی
کودکان دائماً با موقعیت های ترسناکی روبرو می شوند که درست درکش نمی کنند ، خواه شاهد یک تصادف در زندگی واقعی باشند ، یا دیدن تصاویر خشن در تلویزیون. کودکان ترس های خود را از طریق بازی ، که به آنها کمک می کند تا جهان را درک کنند ، پردازش می کنند و بر احساس ناتوانی خود غلبه می کنند.
ما با اجازه ” لباس بازی ” دادن به کودکان می توانیم کمک کنیم بر ترس خود را غلبه کنند و اینگونه ما به رشد عاطفی آنها کمک می کنیم.
مهارت حرکتی
کودکان با پوشیدن لباس های مشاغل و شخصیت های کارتونی مهارت های حرکتی خوبی پیدا خواهند کرد. آنها در هنگام نقش بازی از مهارت های حرکتی خود استفاده می کنند ، خواه مانند یک ابرقهرمان در حال پرش باشند یا مثل یک بازیکن بیس بال در حال دویدن باشند یا مثل یک پلیس در حال تعقیب.
اکتشاف جنسیتی
هنگامی که کودکان لباس شخصیت هایی را انتخاب می کنند ، می توانند هویت های جنسیتی مختلف و رفتارهای آن شخصیت ها را کشف کنند. شاید بیشتر پسرها غالباً بخواهند ابرقهرمانان ، آتش نشانان یا دزدان دریایی باشند و دختران غالباً بخواهند جن و شاهزاده و پری دریایی باشند اما کاملا طبیعی است که کودکان هنگام یادگیری در مورد جهان ، نقش های جنسیتی مختلفی را امتحان کنند. یادتان باشد کودک هرگز نباید بخاطر بازی کردن نقش جنسیت خاصی مورد تمسخر قرار گیرد.
تقلید
کودکان به طور طبیعی موجودات مقلدی هستند. آنها با تقلید از زندگی بزرگسالان و سایر اطرافیان ، درباره جهان می آموزند. کودکان از طریق لباس پوشیدن و بازی دراماتیک چشمگیر ، زندگی دیگران را با تقلید از اعمال ، احساسات و سخنانشان کشف می کنند.
جامعه پذیری
” لباس بازی ” باعث ترغیب همکاری و نوبت دهی می شود. کودکان یاد می گیرند که چگونه مذاکره کنند ، زیرا آنها در مورد داستان ها و قوانین به توافق می رسند. آنها به دیگران علاقه نشان می دهند و یاد می گیرند که چگونه باید بدهند.
تخیل
تصورات کودکان بی حد و حصر است ، و هنوز توسط “واقعیت ها” ی جهان سخت نشده و محدود نشده است. رودولف اشتاینر ، بنیانگذار آموزش والدورف معتقد بود که بازی خیالی در اوایل کودکی ، کلید تفکر خلاق در سالهای بزرگسالی است. هنگامی که کودکان درگیر ” لباس بازی ” هستند ، به تصورات آنها سلطنت آزاد داده می شود. هیچ محدودیتی برای اینکه چه کسی ، کجا و یا چه چیزی می توانند باشند وجود نخواهد داشت.بنابراین آزادشان بگذارید تا رشد کنند.