ردپای طلا؛ قهرمانی از سایه ها می آید/ تجربه یا عطش؟

با گذشت ۲۷ هفته از رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران حالا تنها چند ایستگاه تا پایان مسیر باقی مانده و دو تیم تراکتور تبریز و سپاهان اصفهان با فاصله ای اندک شانس قهرمانی محسوب می شوند. تراکتور با ۵۸ امتیاز و یک بازی کمتر نسبت به سپاهان صدر جدول را در اختیار دارد و سپاهان نیز با ۵۶ امتیاز در تعقیب حریف تبریزی اش است.

برنامه بازی های باقی مانده

تراکتور (۴ بازی باقی مانده)

۱. فولاد خوزستان (بازی معوقه)

۲. شمس آذر قزوین (خارج از خانه)

۳. نساجی مازندران (خانگی)

۴. استقلال خوزستان (هفته پایانی)

سپاهان (۳ بازی باقی مانده)

۱. گل گهر سیرجان (خانگی)

۲. هوادار تهران (خارج از خانه)

۳. استقلال تهران (احتمالاً تعیین کننده ترین بازی فصل)

تراکتور در این فصل با هدایت دراگان اسکوچیچ فوتبال تهاجمی و منظمی ارائه داده و از جمله تیم هایی است که در فاز دفاعی نیز بسیار موفق ظاهر شده است. اگر این تیم در بازی معوقه اش برابر فولاد به پیروزی رسد فاصله اش را با سپاهان به پنج امتیاز افزایش خواهد داد که می تواند قهرمانی را زودتر برای سرخ پوشان تبریزی قطعی کند اما سپاهان امیدش را به لغزش تراکتور بسته است.

شاگردان پاتریس کارترون باید هر سه بازی باقی مانده را ببرند و منتظر امتیاز از دست دادن صدرنشین باشند اما نکته مهم اینجا است که سپاهان در هفته آخر مقابل استقلال قرار می گیرد. آبی ها اگرچه یکی از بدترین دوران تاریخ خود را سپری می کند اما همیشه رقیب سنتی و سرسختی برای سپاهان هستند.

تأثیر شرایط روحی و روانی

سپاهان سابقه قهرمانی در لیگ برتر را دارد و می داند چطور در روزهای پایانی بجنگد اما تراکتور در شرایطی به دنبال قهرمانی است که از حمایت گسترده هوادارانش بهره برده و عطش شدیدی برای ثبت یک افتخار تاریخی دارد. این فاکتور می تواند در بازی های فشرده و تعیین کننده پایان فصل نقش مهمی ایفا کند.

رقابت بین سپاهان و تراکتور در هفته های پایانی یکی از هیجان انگیزترین کورس های قهرمانی در سال های اخیر است. باتوجه به انگیزه بالای دو تیم مسیر باقی مانده تا آخرین لحظه غیرقابل پیش بینی است و هر لغزش کوچک بهایی به بزرگی از دست دادن جام خواهد داشت.

فرمول قهرمانی برای هر تیم

اگر تراکتور هر چهار بازی باقی مانده را ببرد بدون توجه به نتایج دیگر قهرمان خواهد شد. حتی با سه برد و یک تساوی هم در بیشتر سناریوها قهرمان می شود اما سپاهان باید هر سه بازی پیش روی خود را ببرد و امیدوار باشد تراکتور دست کم در دو بازی امتیاز از دست بدهد.

سپاهان پرافتخارترین تیم بعد از پرسپولیس طی دو دهه گذشته بارها در کورس قهرمانی بوده و حتی در لحظه های ناامیدی بازگشت هایی رویایی ثبت کرده است. این تیم نه فقط به واسطه سابقه و امکانات بلکه به دلیل تجربه ذهنی بازیکنان و ساختار مدیریتی اش از جمله تیم هایی است که همیشه در بزنگاه های حساس راه موفقیت را پیدا کرده است.

این در شرایطی ست که تراکتور برای کسب قهرمانی پس از سال ها ناکامی به شدت تشنه است اما سپاهان می داند چطور باید عطش را مهار کرد و جام را در سکوت و با تمرکز بالا به اصفهان آورد.

سه فینال سه نبرد واقعی

سپاهان تا پایان فصل سه بازی دیگر دارد: گل گهر (خانگی) هوادار (خارج از خانه) و استقلال (خانگی). اگرچه مسیرش ساده نیست اما هیچ کدام از این بازی ها برای تیمی با تجربه سپاهان ترسناک نیستند. این تیم در فینال های زیادی بازی کرده و می داند چگونه تیم هایی باانگیزه و کم تجربه تر را کنترل کند. در سوی مقابل تراکتور باید علاوه بر حفظ روند فشار روانیِ «لغزش ممنوع» را هم تحمل کند. فشاری که سپاهان بارها آن را تجربه کرده و از آن جان سالم به در برده است.

خط باریک بین صدرنشینی و قهرمانی

صدر جدول در هفته های پایانی همیشه پر از تله است. تیمی که بالا نشسته بیشتر دیده و تحلیل شده تا بیشتر تحت فشار روانی و رسانه ای قرار گیرد اما سپاهان نشان داده که یک تیم برای لحظه های بی رحم فوتبال است و حتی وقتی امتیاز عقب است نیز تمرکز سیستم و روحیه اش را نمی بازد. شاید سپاهان حالا در رده دوم جدول باشد اما این تیم قهرمانی را بلد است و فشار را مدیریت می کند تجربه اش را به زمین می آورد و از کورس داغ پایان فصل فرصتی برای برخاستن می سازد.

جام هنوز تصمیم نگرفته به کجا برود اما اگر سر از اصفهان درآورد جای تعجبی ندارد چراکه سپاهان همیشه بلد بوده چطور به جام برسد.

سپاهان؛ تیمی که راه قهرمان شدن را بلد است

در حالی که فقط سه هفته به پایان لیگ بیست وچهارم باقی مانده نگاه ها به تراکتور است که با ۵۸ امتیاز و یک بازی بیشتر در صدر جدول ایستاده است اما در سایه این هیاهوی تبریزی تیمی آرام باتجربه و خطرناک در تعقیب جام است؛ تیمی به نام سپاهان اصفهان که شاید بهتر از هر تیم دیگری بداند قهرمان شدن یعنی چه.

درس هایی از تاریخ: اصفهان اردیبهشت ۱۳۹۴

نه سال پیش در فصل چهاردهم لیگ برتر همه چیز برای تراکتور آماده بود تا جام را در تبریز بالا ببرد اما در روزی عجیب تیم سرخ پوش تبریزی برابر نفت تهران به تساوی رسید و سپاهانِ حسین فرکی در سکوت فولادشهر سایپای تهران را شکست داد و قهرمان شد.

شبح فصل چهاردهم روی سر تراکتور؟

در لیگ چهاردهم تیمی جام گرفت که صبور بود مغرور نشد و به جای تمرکز روی حاشیه ها کارش را در زمین انجام داد. آن روز سپاهان اثبات کرد تیم هایی قهرمان می شوند که «تا آخر» دوام می آورند نه فقط آن هایی که «تا الان» بهتر بوده اند.

فصل جاری نیز چیزی از آن درام کمتر ندارد. همه چیز دوباره شبیه به همان فصل در حال چیده شدن است. این بار هم تراکتور باید حفظ کند و سپاهان باید منتظر لغزش بماند. 

تجربه برگ برنده سپاهان

سپاهان طی دو دهه اخیر در کورس های زیادی بوده قهرمانی های متعددی داشته و حتی در زمان هایی که شانس کمی داشت نیز به طرز باورنکردنی برگشته است. اگر قرار باشد تیمی از پسِ بازی با فشار امتیاز بربیاید سپاهان یکی از جدی ترین نامزدها است.

تجربه در برابر عطش؟

قهرمانی فقط کار تیم های تشنه نیست بلکه کار تیم هایی است که توان مدیریت تشنگی را دارند. اگرچه تراکتور برای کسب یک افتخار بزرگ آماده است اما سپاهان پیش تر نیز در چنین شرایطی بوده و بلد است چطور باید صبر کرد جنگید و در نهایت جام را ربود.

سه هفته دیگر فوتبال ایران قهرمانش را خواهد شناخت اما اگر سپاهان دوباره از سایه بیرون بیاید کسی نباید تعجب کند. این تیم بارها ثابت کرده اگر راهی برای رسیدن به جام وجود داشته باشد آن را پیدا می کند. درست مثل اردیبهشت ۱۳۹۴؛ همان روزی که اصفهان دوباره به رنگ طلا درآمد.

انتهای پیام