هشدار سازمان جهانی بهداشت درباره خطر بالای غرق شدگی برای کودکان
سازمان جهانی بهداشت (WHO) هشدار داد به رغم آنکه میزان مرگ و میر ناشی از غرق شدگی در جهان از سال ۲۰۰۰ میلادی تاکنون ۳۸ درصد کاهش یافته اما بیم آن می رود که بیش از ۷.۲ میلیون نفر در نقاط مختلف دنیا که اکثرا هم کودک هستند تا سال ۲۰۵۰ قربانی حوادثی از این دست شوند.
به گزارش ترند روز در اولین گزارش سازمان جهانی بهداشت در مورد پیشگیری از غرق شدگی این آژانس سازمان ملل از کاهش میزان مرگ و میر جهانی ناشی از غرق شدن به عنوان «یک دستاورد بزرگ بهداشت جهانی» استقبال کرد.
با این حال این گزارش خاطرنشان می کند که غرق شدن همچنان یک مشکل عمده بهداشت عمومی است به طوری که تخمین زده می شود بنابر ارقام جهانی بیش از ۳۰ نفر در هر ساعت غرق می شوند و ۳۰۰ هزار نفر تنها در سال ۲۰۲۱ بر اثر این حادثه جان خود را از دست دادند.
همچنین داده ها نشان می دهد که تقریباً نیمی از مرگ های ناشی از غرق شدگی در افراد زیر ۲۹ سال اتفاق می افتد در حالی که یک چهارم این حوادث در میان کودکان زیر ۵ سال رخ می دهد.
این سازمان افزود کودکان زمانی که تحت نظارت بزرگسالان نباشند در معرض خطر غرق شدن هستند.
به گزارش آناتولی «تدروس آدهانوم قبریسوس» دبیر کل سازمان جهانی بهداشت گفت: کاهش قابل توجه مرگ و میر ناشی از غرق شدگی از سال ۲۰۰۰ خبر بسیار خوبی است و دلیلی بر این امر است که مداخلات ساده و عملی که سازمان جهانی بهداشت توصیه می کند مؤثر است.
وی افزود: با این حال هر مرگ ناشی از غرق شدن یک مرگ اضافی است و میلیون ها نفر در معرض خطر هستند. این گزارش حاوی داده های حیاتی برای سیاست گذاری و توصیه هایی برای اقدام فوری به منظور نجات جان افراد است.
در سطح جهانی از هر ۱۰ مرگ ناشی از غرق شدگی ۹ مورد در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ می دهد.
این گزارش همچنین خاطرنشان کرد که با مداخلات مبتنی بر جامعه و توصیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت از جمله نصب موانع برای جلوگیری از دسترسی کودکان به آب بهبود مدیریت خطر سیل و تقویت آگاهی عمومی در مورد غرق شدن می توان از اکثر مرگ و میرهای ناشی از غرق شدگی در سراسر جهان جلوگیری کرد.
در هر صورت خفگی در آب یک تراژدی است زیرا قربانیان اغلب جوان بوده و در شرایط جسمی خوبی هستند. در زمان رسیدن غریق در بخش اورژانس می توان گستره ای از الگوهای بالینی را از کاملاً هوشیار تا ایست قلبی مشاهده کرد. بعضی از مواقع به نظر می رسد که امیدی به مورد غرق شده وجود نداشته باشد و بیمار بدون تنفس بوده و برون ده قلبی نیز صفر و مردمک ها نیز گشاد باشند؛ اما با توسعه مراقبت های اورژانسی بعضی از قربانیان که به نظر می رسید امیدی به برگشت آنها نیست به خوبی روند بهبودی را طی نمودند. حتی قربانیانی که یک ساعت یا بیشتر در آب شناور بوده اند بعد از تلاش های دامنه دار نجات یافته اند؛ از این رو می بایست به مورد غرق شدگی جدا از موارد دیگر احیاء قلبی- تنفسی نظر افکنده شود.
انتهای پیام