در تاریکی قدم بزنید و مازوت بخورید!
زمستان امسال ، مانند زمستان گذشته و زمستان گذشته ، و همه زمستان سالها پیش ، گرد و غبار مرگ بر آسمان پایتخت و استانهای بزرگ کشور قرار گرفت. گرد و غباری که برای سالهای متمادی چاره ای جز “دعا برای باد و باران” و هر بار معرفی منبع جدیدی نیست. به محض اینکه مسئولیت کیفیت سوخت و دوباره میزان ترافیک متوجه شود. این بار اما صحبت از “مازوت” است. همین محصول زندگی انسان را تهدید می کند و دشمن محیط زیست است.
به گزارش ترند روز ، فصل اول این فاجعه به عدم تعادل در تولید و مصرف روغن در کشور برمی گردد. اخیراً مدیرکل شرکت ملی نفت اعلام کرده است که میزان تولید گاز شیرین در کشور به 900 میلیون متر مکعب رسیده و در دست بخشهای داخلی ، صنعت و کارخانه تولید است. برق
با توجه به اینکه صادرات گاز به ایران محدود به عراق ، ترکیه و ارمنستان است و هیچ اطلاعاتی در مورد صادرات گاز به کشورهای همسایه وجود ندارد ، چه رسد به اروپا ، امیدواریم بتوانیم تقاضا را در این کشور برآورده کنیم. خانه حداقل اما آنچه اتفاق افتاده این است که به دلیل مصرف زیاد سوخت در بخشهای داخلی ، گازهای صنعتی و نیروگاهها قطع شده و اکنون تولیدکنندگان مجبور به استفاده از سوخت دوم یا سوخت دیزل می شوند.
به نظر می رسد نام های زمستان با مرزهای هشدار دهنده مصرف سوخت محلی مرتبط هستند و جالب است که شکاف در ترویج فرهنگ بهبود مصرف کننده مسئولیتی برای پاسخگویی نیست. اگرچه سیستم ملی اصلاح و بهینه سازی برای محفظه های موتور خانگی و تجاری ساخته شده است ، اما در عمل به نظر می رسد که هیچ اقدام جدی در این زمینه انجام نشده است ، که در حال حاضر چنین نبود. برداشته شد
از طرف دیگر ، س questionال این است که آیا ساخت و ساز و مقاوم سازی ساختمان ها نظارت می شود؟ چرا به پنجره های دو جداره و نصب سیستم کنترل دما در برخی از خانه ها اشاره ای نمی شود؟
البته نباید از نیاز افراد برای همکاری در این زمینه و لباس مناسب برای زمستان چشم پوشی کنیم. گفته می شود برای هر سطح کاهش دما در سیستم گرمایشی ، میزان تولید یک فاز در پارس جنوبی ذخیره می شود. با همه اینها و تصدیق اینکه ما فردی بیهوده هستیم اما تا کی باید مردم را سرزنش کرد؟
به نظر می رسد این دومین تولید کننده گاز در کره زمین نیست که با کاهش دما سوخت را به ریه های جمعیت می فرستد! با این حال ، برخی این پرونده را با تحریم ها مرتبط دانسته اند و می گویند چون تحریم ها مانع فروش سوخت شده و جایگاه های سوخت را پر می کند ، مجبور شدیم در نیروگاه سوخت بسوزانیم. این مسئله ادعاها و انکارهای زیادی را به دنبال داشته است ، اما آنچه بیش از همه اهمیت دارد ، سلامتی فرد در حال سوختن است و نه شناختن و انکار این شخص و آن شخص.
جالب ترین راه حل سفارشی برای این مشکل است. سکوت 9 شب بعد در پایتخت! پروژه ای به نام تنظیم نور که برای ایجاد شبکه و کاهش مصرف سوخت برای تولید برق طراحی شده است. گفته می شود با ارتقا lighting روشنایی خیابان ، یک میلیون لیتر سوخت صرفه جویی می شود و مصرف سوخت در نیروگاه ها کاهش می یابد و گرمایش مورد نیاز در مناطق سردسیر تأمین می شود. همچنین تأکید می شود که در ساعات اجتناب ناپذیر رفت و آمد زیاد نیست و در بسیاری از مکان ها این نور در اواخر عصر تا اوایل صبح نیازی نیست.
جالبتر اینکه اجرای این طرح برای خود پایتخت جالب است ، کما اینکه ساکنان سایر شهرهای صنعتی که تحت تأثیر استفاده از نفت قرار دارند ریه ندارند. باید این س askedال مطرح شود که زندگی و امنیت روانی شهروندان در این طرح کجاست؟
البته دیگر منصفانه نیست که بگوییم مصرف سوخت به تنهایی هنوز توسط مقامات مختلف تأیید و رد می شود ، در حالی که محیط زیست و سایر دستگاه های مسئول مصرف سوخت در اردوگاه از طرف دیگر ، تولید برق اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران را که نشان دهنده تمرکز آلودگی در ماه های نوامبر و دسامبر سال جاری است ، رد کرد. دی اکسید گوگرد در ایستگاه های واقع در جنوب غربی تهران رشد کرده است.
نیازی به گفتن نیست که تمرکز فزاینده این آلودگی ارتباط مستقیمی با مصرف سوخت در نیروگاه ها و صنایع دارد. بنابراین ، طبق اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران ، می توان نتیجه گرفت که یکی از دلایل اصلی آلودگی هوای تهران در چند وقت اخیر سوزاندن مازوت در نیروگاه ها و کارخانه های استان تهران و حتی اطراف آن.
انتهای پیام