فیلمی که دوستش ندارید، ضعیف نیست/ نقد با مسخره کردن فرق دارد – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان

به‌گزارش خبرگزاری آنلاین به نقل از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، سیزدهمین جلسه فصل نهم پاتوق فیلم کوتاه با همکاری مؤسسه فرهنگی، تبلیغاتی بهمن سبز-پخش رویش در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد.

در این جلسه ۴ فیلم‌کوتاه «باغ وحش» به کارگردانی نفیسه زارع، «نیمکت» به کارگردانی بهروز شمشیری، «از کار افتاده» به کارگردانی سیدحمید کرمانی و «رخ‌پوش» به کارگردانی مسعود دهنوی به نمایش درآمدند و سپس امیر قادری منتقد سینما به‌عنوان کارشناس و محمد صابری به‌عنوان مجری‌کارشناس برنامه به نقد این آثار پرداختند.

بابک خواجه‌پاشا کارگردان سینما به‌عنوان مهمان ویژه در این پاتوق حضور داشت و در کنار علاقه‌مندان سینمای کوتاه به تماشای آثار نشست.

فیلمی که ما دوست نداریم با فیلمی ضعیف فرق دارد

امیر قادری منتقد سینما در بخش ابتدایی میز نقد و بررسی فیلم‌ها اظهار کرد: من پیش از این چند بار به این جلسات آمده بودم و گاهی از فیلم‌های خوشم می‌آمد اما واقعیتش را بخواهید فیلم‌های این نوبت از پاتوق را خیلی دوست نداشتم. البته فیلم‌ها ایراد گرامری ندارند و ضعیف نیستند، به‌طور کلی اینکه آدم یک فیلم را دوست نداشته باشد با اینکه یک فیلم ضعیف باشد، فرق دارد. پس تاکید می‌کنم که فیلم‌ها هیچ‌کدام ضعیف نبودند بلکه در این بسته آن فیلمی که من را برانگیزاند وجود نداشت.

دشواری ساخت فیلم کوتاه در شهرستان

سیدحمید کرمانی کارگردان «از کار افتاده» درباره ایده این فیلم گفت: در قانون بیمه در حوزه بیماری صرع مشکل وجود دارد و ما سعی کردیم به نقد این قانون از بیمه بپردازیم. در واقع اینچنین است که قوانین موجود بیمه، از کار افتادگی به‌دلیل بیماری صرع را به رسمیت نمی‌شناسد و خیلی سخت برای آن حکم صادر می‌کنند. ایده اولیه قصه «از کارافتاده» را هم از یک اتفاق تقریباً مستند برداشت کردم.

در ادامه قادری با اشاره به صحنه‌ای از فیلم که کاراکتر در حیاط دچار صرع می‌شود، توضیح داد: این صحنه من را خیلی یاد فیلم «گوزن‌ها» انداخت و نمی‌دانم چقدر در این اجرا تعمد داشتید. اما بازهم باید این نکته را تأکید کنم که این فیلم‌ها، حداقل‌های تکنیکی را دارند و ضعیف نیستند. فیلم ایده تلخی دارد و حتی می‌توان آن را طنز تلخ در نظر گرفت.

این منتقد ادامه داد: کارگردانانی که یک ایده مرکزی برای فیلم کوتاه خود دارند، نباید گسترش داستان، نوآوری فنی در فرآیند اجرای آن ایده را فراموش کنند. باید کاری کنیم که تماشاگر بیشتر درگیر فیلم شود، «از کار افتاده» هم فیلم ضعیفی نیست و یک اثر فکرشده است که به‌نظرم بیش از اندازه روی ایده مرکزی خود متمرکز شده است.

نقد با مسخره کردن فرق دارد!

سپس نوبت به «نیمکت» رسید که قادری درباره این فیلم گفت: اجرای این فیلم از ایده آن بهتر بود، ایده «نیمکت» من را یاد فیلم‌های کوتاه دهه شصت می‌انداخت با این حال انتخاب بازیگر کودک و معلم فیلم خوب بود اما ایده من را یاد فیلم‌های کانون پرورش می‌انداخت و به نظرم تازه نبود.

بهروز شمشیری کارگردان «نیمکت» هم اظهار کرد: «نیمکت» دومین فیلم کوتاه من است که در جشنواره فیلم کوتاه تهران هم حضور داشت و محصول انجمن سینمای جوانان ایران است. باید بگویم برخی می‌گفتند فیلمنامه «نیمکت» آب، دوغ، خیاری است و پای کار تولید آن نیامدند اما من آن را ساختم و وقتی فیلم به مرحله پس‌تولید رسید، انجمن از ما خواست در کنار فیلم باشد.

وی با بیان این مطلب که منتقد هم باید نقدپذیر باشد، بیان کرد: اینکه اجرا را بیشتر از فیلم‌نامه دوست داشتید، نظر شخصی شماست، سال گذشته فیلمی در جشنواره بود که میلیاردی برایش هزینه شده بود اما از آن میان فیلم من نامزد جشنواره شد، نقد با مسخره کردن فرق دارد.

قادری در ادامه نقد و بررسی فیلم‌های پاتوق سیزدهم و در غیاب مسعود دهنوی کارگردان فیلم‌کوتاه «رخ‌پوش» درباره این فیلم گفت: به نظرم کارگردان شیفته موقعیت فیلم شده است، مثلاً آن موقعیتی که خانمی که مجبور است به جای مردها اذان بگوید. اما فیلم مشکل تدوام داستان دارد و نتوانسته پلات‌های داستانی را کنار هم بچیند.

وی در غیاب کارگردان «باغ وحش» هم ضمن تأیید نکات یکی از حاضران در پاتوق درباره نقاط ضعف این فیلم در زمینه پرداخت شخصیت و انتخاب زاویه‌نگاه درست برای روایت، درباره آن اظهار کرد: کارگردان می‌خواهد ۲ داستان را به هم پیوند بزند. لحظه‌ای که قرار است این ۲ داستان با هم پیوند بخورند، تماشاگر با آن همراه نمی‌شود.

این منتقد سینما در پایان تأکید کرد: سطح فیلم کوتاه در ایران بسیار بالا رفته، در واقع جلسه‌ای نبوده است که من یک فیلم را دوست نداشته باشم. من در دهه هشتاد جشنواره‌ها و فیلم‌های کوتاه را به شکل جدی دنبال می‌کردم و به نظرم سطح فیلم‌های کوتاه امروز بسیار پیشرفت کرده است. دلیل اینکه منتقد شدم این بود که هر فیلمی که دوست داشتم نامی از آن‌ها در کتاب‌ها و فهرست برگزیدگان جشنواره‌ها نبود! برای همین خیلی درگیر و دل‌بسته جشنواره‌ها نباشید.