تموم شد رفت! – ترند روز

روز دوازدهم اسفند ۱۴۰۳ را به عنوان یک روز مهم از تاریخ سایسی معاصر ایران به خاطر بسپاریم. بگذارید تا خودم هم فراموش نکرده ام مهمترین فرازها رویدادها نشانه ها جملات قصار و شگفتی سازهای این روز را قلم به قلم یادداشت کنم؛ بماند به یادگار:

الف) نمایندگان مجلسی که بسیاری از آنها تنها با ۵ درصد از رای مردم بر کرسی وکالت نشسته اند به بهانه ی ترک فعل در برابر تورم و دلار و سیاست نوسان گیری قالی را از زیر پای عبدالناصر همتی بیرون کشیدند. آنها در برابر خاندوزی و دیگر وزرای دولت قبلی هم تا همین اندازه سختگیر بودند و به مفاهیمی همچون «معیشت مردم» بها می دانند؟ خیر. اختیار دارید! می گفتند بادمجان هم چند ماه طول می کشد سربرآرد نباید عجله کرد.

ب) همتی در دفاع از عملکرد خود از عبارات و جملاتی استفاده کرد که بخشی از مهمترین آسیب های حکمرانی و نظام سیاسی اجرایی کشور را رو می کند. اولا توجیه عملکرد اقتصادی خودش را به شرایط خاص کشور ربط داد و وانمود کرد؛ اگر درباره سیاست های خود و وضعیت اقتصادی کشور حرف بزند بخشی از اسرار محرمانه ی کشور افشا شده و دشمنان سوءاستفاده خواهند کرد. دوم این که خود را سرباز نظام نامید و مخالفت قاطعانه با مذاکره با آمریکا را ابراز کرد! ولی این دو دفاعیه کارساز نشد و معزول به خانه رفت.

ج) ثابتی که به خاطر شدت و حدت حمایت از رییسی و پایداریچی ها از گویندگی افق به استادی دانشگاه شریف و نمایندگی مردم تهران برکشیده شد قسم جلاله خورد که او و دوستانش صرفا از روی دلسوزی و کمک به پزشکیان همتی را عزل می کنند.

د) پزشکیان برای اطمینان دادن به نمایندگان مخالف همتی درباره ی مذاکره با آمریکا با جمله ی «دیگه تموم شد رفت» خیال آنها را راحت کرد و اطمینان داد که دولت در فاز مذاکره نیست و نمی تواند باشد.

ه) هنوز تب و تاب و گرد و غبار خبر عزل همتی فروننشسته بود که معاون راهبردی رییس جمهور هم به دفتر قاضی القضات دعوت شد و در آنجا به او توصیه کردند به دانشگاه بازگردد. او نیز فی الفور پذیرفت از پست خود استعفا داد و ندای سمعا و طاعتا سر داد.

در تمام این فرازها و رویدادها درس ها و نکاتی نمایان است که وضعیت کنونی آسیب های نظام حکمرانی و بازار سیاست در ایران را برایمان روشن می کند.

طی یک روز دو تن از مهمترین چهره های سیاسی پزشکیان را از حلقه ی او بیرون می کشند و آشکارا پیام می دهند؛ همان رویکردی که در انتخاب علی آبادی و خطیب و دیگران داشتی؛ خیلی بهتر بود!

معلوم نیست در این شرایط سیاسی و اقتصادی دشوار دقیقا باید به کدام یک از رویدادهای دیروز بیش از دیگر رویدادها اهمیت بدهم. ولی بین خودمان بماند رییس جمهوری که سخنانش سرشار از تیتر و نکته نباشد به چه دردی می خورد؟ پزشکیان با عبارات گِردی همچون «اون یکی» «دعوا نکنیم» «تموم شد رفت» و خیلی چیزهای دیگر نام و خاطره ی خود را در اذهان و آرشیوها ماندگار می کند. سلف او نیز چنین بود و می شد مداوما از او جملاتی چنین شنید. اما پرزیدنت روحانی با آن دقت و وسواس و محافظه کاری های همیشگی و بهره گرفتن از حلقه نطق نویس ها هیچ کنایه و استعاره و سوتی و طنزی به دست نمی داد.

آن بزرگوار اصلا زیادی جدی بود زیادی سفت بود! چنان دست خشک بود که به عنوان مثال رخصت نمی داد رییس یک قوه دیگر اسحاق خان را فرابخواند و به او توصیه استعفا بدهد. در حالی که پزشکیان چنین نیست کوتاه می آید شل می گیرد می سازد و هر سال دست کم یکی از ییلاقات مجازی را هم رفع قرق می کند. خدا بدهد برکت. زین بیشتر چه خواهد این خلقِ درویش؟!

اقتصاد ایران و وضعیت معیشت مردم در آستانه عید ارزش پول ملی موقعیت سیاسی و دیپلماسی ایران در منطقه و جهان ده ها و شاید صدها آسیب و نقض و مشکل در نظام دیوانی و حکمرانی در این حال و هوای مه آلود به کجا خواهد رسید؟ این اندازه از ابهام و مه و عدم قطعیت نوبر است.

۳۱۱۳۱۱