ما خاکشش نداریم! – ترند روز

به گزارش ترند روز، در یادداشتی به روزنامه یک مربی گفته می شود: روز گذشته شاخص آلودگی هوا در تهران به عدد 164 رسید، بنابراین شهروندان شاهد کثیف ترین روز چند هفته اخیر در پایتخت بودند. پیش از این در گزارش «فرهیکتگان» در تشریح این بحران از پدیده آلودگی هوا نوشتیم. واقعیت این معضل جدی را زمانی باید دید که از صحنه سیاستمداران و رسانه ها خارج شود و شهرهای بزرگ کشور را طعمه غبار کند. برای حل این معضل که هر سال سخت‌تر می‌شود، همانطور که آمار نشان می‌دهد، باید ابتدا آلودگی‌ها را شناخت و عوامل واقعی را شناسایی کرد، سپس دستگاه مسئول را برای کنترل عوامل تعیین کرد. و کنترل بحران

تعریف جهانی آلودگی هوا این است: “آلودگی محیط داخلی یا خارجی توسط مواد شیمیایی، فیزیکی یا بیولوژیکی که ویژگی های طبیعی جو را تغییر می دهد.” وسایل گرمایشی و سوزاندن خانگی، وسایل نقلیه موتوری، ساختمان‌های صنعتی و آتش‌سوزی جنگل‌ها از منابع آلودگی هوا هستند.

علل آلودگی هوا در کشور ما را می توان به وضوح در علل مشابه در سایر نقاط جهان جستجو کرد. این واقعیت نیست که عوامل ناشناخته دخیل باشند و مثلاً آلودگی شهرهای بزرگ پکن، کلکته، کراچی و مکزیکوسیتی با آلودگی تهران یکی نیست. بنابراین پای عوامل مجهول شامل می شود اما پای مراجع مجهول چرا! مشکل و منشا آن را می دانیم اما دقیقاً نمی دانیم که چه تجهیزاتی مسئول حل مشکل آلودگی هوا است. البته اینطور نیست که هیچ سند باکیفیت و قانونی در زمینه سیاست گذاری کلان در کشور وجود نداشته باشد. در عوض قانون هوای پاک مصوب 1395 با هدف مقابله با آلودگی هوا در ماده 34 تصویب شد و مسئولیت آن به سازمان حفاظت محیط زیست محول شد، محیطی که باید با همکاری نهادها، سازمان ها و سایر نهادهای دولتی دولتی اجرا شود. در دوره اجرای قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، حد قابل قبول انتشار آلاینده ها باید به استاندارد روز جهانی برسد، اما در پایان در این دوره اخیر، شاهد افزایش غلظت آلودگی هستیم.

سوال این است که قصور ۲۸ دستگاه مسئول در اجرای قانون هوای پاک و وضعیت موجود باید پاسخگوی کدام شخص یا نهاد باشد؟ عوامل مشخص و راه حل ها مشخص است، دلیل نامعلومی برای کنترل این بحران وجود ندارد. «هر چیزی که وجود دارد در میدان است و اراده مدیران و تصمیم گیران را می طلبد.

انتهای پیام