با هم در ساحت مقدس بقیة الله الاعظم و رسول اکرم و حوزه های علمیه و مراجع عظام و پیروان این مرجع عالیقدر شاد باشید!
وقتی این بزرگان آنجا هستند، تشویق می‌شویم و حامیان قوی داریم، اما وقتی این حمایت‌های بزرگ را از دست می‌دهیم، متوجه می‌شویم که شخصیت‌ها و حامیان قوی خانواده و بخش، از جمله چیزهای دیگر، وجود دارند.
حضور ایشان در مراسم تشییع و اقامه نماز و تدفین و تدفین همراه با خاطراتی که حقیر و خانواده انصاری بیش از نیم قرن با خانواده روحانی داشتند از جلوی چشمانم مانند پرده سینما گذشت و زیباست. هم زمان با پدرم که در وزارت این مرد بزرگ به شهادت رسیدند، وقتی از تبعید به شهر زادگاهشان قم بازگشتند، سخنرانی ایشان در مورد مدرسه فیضیه و بزرگداشت شهدا در آنجا و منبر عموی فقیدمان. . حاج انصاری و حمله به دژخیمان شاه و… هر کدام خاطره ای از این مرجع بزرگ در ذهن من نوشتند.
از دوران کودکی عشق و علاقه وصف ناپذیری به آیت الله العظمی حاج سید محمد روحانی داشتم، لذا روز جمعه سعی کردم به همراه مرحوم پدرم در مسجد ایشان حاضر شوم و استکان چای خالی را از جمعی از مردم بگیرم. و این ارادت و محبت ادامه داشت تا اینکه به شأن داماد ایشان رسیدم و پس از آن با آیت الله حاج سید محمدصادق روحانی و کلمه خانواده ارتباط بیشتری پیدا کردم. به او (عمو جون) در گفتار و زبان ما برای این مرد بزرگ رایج شده است.
جلساتی که به آن جلسات این دو عالم و برادر بزرگ می گویند، زبانزد خاص و عام بود.
در این جلسات حتی فکرش را هم نمی کردید که در مقابل کوهی از علم و دین و … نشسته اید.
می توان آن را به خوبی انجام داد!
و این به خاطر بزرگی و فروتنی اوست!
این دو برادر مرجع که اساتید زیادی دارند که هر دو از ستارگان برجسته رشته و عصر خود به شمار می رفتند و بسیاری از شاگردی تنها یکی دو نفر از ستاره های فوق الذکر که اینگونه بر سر میز نشسته اند، افتخار و خوشحال بودند. بزرگترها و آنها یک شاخه چینی درست کردند! دو برادر بزرگتر مرجه که از آیات شیخ کاظم شیرازی، محمد حسین اصفهانی معروف به شرکت، سید ابوالحسن اصفهانی و نخبگان قرن، مرحوم آیت الله اعظمی خویی، بهره برده و از ایشان بهره برده اند، چه می شود. . بعد از آن هر کدام تبدیل به استوانه ای از علم و اصول و فقه و غیره شدند و ده ها ستاره در حوزه های نجف و قم تربیت کردند، اما متأسفانه هزاران متأسفانه قم و اهل علم! ! آنها نه تنها قدر این سرمایه ها را ندانستند، بلکه با این دو مقام بزرگ رفتاری غیر قابل تقدیر و بی احترامی کردند.
مظلوم از سوی دیگر طلاب و طلاب حوزه از تحصیل علمی این دو بزرگوار حذف شدند!!
شکی نیست که باید یک قرن بگذرد و در میان ستارگان صدها حوزه علمیه، خورشید در تمام فصول ظهور کند، شیخ طوسی، شیخ انصاری، مقدس اردبیلی، صاحب جواهر، بحرالعلوم، میرزای شیرازی، آخوند خراسانی و میرزای نائینی. و میرزا عبدالهادی شیرازی و سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خویی و سید محمود شاهرودی و سید عبدالعلی سبزواری و سید روح الله خمینی و سید محمد باقر صدر و میرزا جواد تبریزی و میرزا هاشم . . مزارع و ستارگان زحمتکش صدها نفر بودند و اکنون هستند! و صرفا با اتهامات واهی و تهمت زدن چنین سرمایه ارزشمندی را از دست بدهند و حوزه و حوزویان را از جامعه چینی این درختان غول پیکر حذف کنند!!؟؟؟
پاسخ شما به چنین رفتاری در نسل فعلی و آینده چیست؟
کشاورزان و کشاورزان سال هاست که به کاشت درختان و درختان میوه می پردازند و پس از برداشت میوه و اجناس آن، جان این درخت یا درخت با تبر فرد ناشناس سقوط کرده و با بدن او قطع می شود. . مرد دانا و دانا و دانا با ترس تبر در دست لب هایش را ببندد و انگشت حسرت را در دهان و چشمانش بگذارد!!
هزاران نفر از این که چنین مرد بزرگی را از دست داده اند، اندوهگین و متأسفند و اکنون طبق معمول، در اندوه به زانو در می آیند و از دست دادن او ابراز تأسف می کنند!
تا زمانی که هستن و حیات دارند یا نمی فهمند یا نمی گذارند نعمت وجودشان را بشناسیم و بفهمیم!!
اما پس از مرگ، برای کسانی که آنها را در غم خود دیدند، اشک ریختیم.
بی شک در بالاترین و بالاترین مقام و نزد اجداد پاک خود قرار دارند و از دهه های عمرشان تا کنون برای کسب علم و خودسازی و تربیت هر چه بیشتر دانش آموز به کار گرفته شده اند.
غم و اندوه و درد ما از دست دادن افراد سرشناس و ستارگان برجسته عصری است که نمی‌شناختیم و پس از مرگشان با شنیدن شخصیت و شخصیت‌شان غمگین می‌شویم.
و به شاکی
تحویل علی رب کریم
نام آنها مانا است
یادشان گرامی باد.
دکتر. هادی انصاری
عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران
چهارشنبه 30 دی 1401
26 ژوئیه 1444
تهران