احیای قلبی ریوی (CPR) یا احیای دهانی نوعی تنفس مصنوعی است که هوا را وارد ریه ها می کند. بسته به اینکه بیمار کودک باشد، کودک یا بزرگسال، سه روش متمایز وجود دارد.
به گزارش ترند روز، روش های تغذیه بزرگسالان، نوزادان و کودکان یکسان است و تنها تفاوت اندکی وجود دارد و به طور کلی به دلیل کوچکتر بودن بینی و دهان کودک، انتقال هوا به داخل ریه ها راحت تر است. . همچنین باید مراقب بود که احیای دهانی به کودکان بیش از بزرگسالان داده شود. به عنوان مثال، سر کودک نباید خیلی خم شود، زیرا راه های هوایی و گلوی کودک شکننده تر از بزرگسالان است.
مطالعه در مورد CPR ممکن است به شما در انجام آن به خوبی کمک نکند، اما چند نکته وجود دارد که قبل از انجام آن باید به خاطر داشته باشید. برای حفظ ایمنی بیمار، فرد باید تحت CPR نوزاد / نوزاد قرار می گرفت. همچنین لازم به ذکر است که آموزش احیای قلبی ریوی نیاز به تمرینات مکرر دارد زیرا توانایی احیای قلبی ریوی را می توان بدون تکرار فراموش کرد.
بهترین گزینه برای ایست قلبی که پس از مشکلات تنفسی، تشنج و مصرف بیش از حد دارو رخ می دهد، استفاده از احیای قلبی ریوی است.
اگر کودک سه حالت زیر را داشته باشد: بیهوشی، عدم تنفس و نبض. استفاده از این روش خطرناکتر از کمک به کودکی است که این شرایط را ندارد.
اگر کودک نفس نمی کشد چه باید کرد؟
آروم باش. اگرچه این وضعیت نگران کننده است، اما برای کمک باید هوشیار باشید. به شانه کودک ضربه بزنید و نام او را صدا بزنید. اگر پاسخ نداد، اگر شخص دیگری آنجا بود، از او بخواهید که با اورژانس تماس بگیرد و اگر می داند عملیات نجات را فورا شروع کند.
اگر تنها هستید، فرآیند CPR را شروع کنید. نگران انجام درست آن نباشید. نکته مهم این است که مراحل را در سریع ترین زمان ممکن انجام دهید.
به گزارش هلث دی نیوز، دستورالعمل های آکادمی اطفال آمریکا این پنج مرحله را به عنوان مبنای اقداماتی که باید در مواقع اضطراری انجام داد، تعریف می کند. کودک خود را به سرعت اما به آرامی به پشت در وضعیتی محکم و بدون خطر کشیدگی نخاع، گردن یا کمر قرار دهید. در این صورت آن را حرکت ندهید. همچنین در صورت خونریزی نوزاد به ناحیه مورد نظر فشار وارد کنید تا خونریزی متوقف شود و در صورت عدم کنترل خونریزی از انجام احیای قلبی ریوی خودداری کنید.
1. هوشیاری، تنفس و ضربان قلب نوزاد را بررسی کنید.
2. نوزاد شروع به نفس کشیدن می کند. چانه خود را بالا بیاورید تا راه هوایی باز شود، سپس بینی خود را به بینی خود نگه دارید. دهان خود را روی دهان فرزندتان بگذارید و یک یا نیم ثانیه نگه دارید. در صورت بالا آمدن سینه نوزاد مراقب باشید. دهان خود را باز کنید و سینه خود را رها کنید. این کار را تکرار کنید و سه ثانیه بعد دوباره نفس بکشید.
3. ضربان قلب خود را بررسی کنید. با فشار دادن آرام دو انگشتش بین حنجره و عضلاتی که از گردنش می گذرد، ضربان قلب او را به آرامی احساس و مشاهده کنید. اگر احساس ضربان قلب می کنید، هر سه ثانیه یک بار نفس بکشید تا زمانی که کودک شما به تنهایی نفس نکشد. اگر ضربان قلب خود را احساس نمی کنید، به مرحله بعدی بروید.
4. سینه را لمس کنید (ماساژ قلب). با دو انگشت به سینه نوزاد حدود یک سوم عمق سینه بمالید. پنج فشار سریع را از طریق تنفس اعمال کنید. هر دقیقه مراقب نفس و قلب خود باشید. این کار را تا زمانی ادامه دهید که کودک ضربان قلب خود را به دست آورد و به تنهایی شروع به نفس کشیدن کند.
5. اگر هنوز کسی با اورژانس تماس نگرفته است، امدادگر باید این کار را انجام دهد.
انتهای پیام/